نام پدر : عبدالکریم
تاریخ تولد : ۱۳۳۹/۳/۳
محل تولد : سنگان
وضعیت تأهل : متاهل
شغل: نظامی
تحصیلات: ابتدایی
یگان اعزامی : ارتش
محل شهادت : دهلران
تاریخ شهادت:۱۳۶۷/۴/۲۱
سن هنگام شهادت : ۲۸سال
گلزار : سنگان

در اولین خبر حمله به فرودگاه مهرآباد شهید یوسفی در آماده باش به همراه دیگر نیروها به سر می بردند ، و بعد از ده روز به منطقه جنگی اعزام می شوند در اولین اعزام خانواده ایشان از شهید هیچ خبری نداشتند تا اینکه تلگرافی از شهید می آید و بعداز آن هم خود شهید به مرخصی می آید .
شهید به طور مداوم در ۸ سال دفاع مقدس حاضر می باشد تااینکه در آخرين مرخصی به همسر و فرزندان خود می گوید: من خواب دیده ام که شما را به زیارت امام رضا(ع) ببرم شهید و فرزندان و همسرش با ماشین شخصی  از محور تايباد عازم مشهد مقدس شدند ، در نزدیکی تایباد به علت لیز بودن جاده ماشین از کنترل خارج و به سمت دره سرازیر می شود. علیرضا فرزند شهید با صدای بلند گریه می کند و می گوید بابا الان مى ميريم و دیگر نمیتوانیم به مشهد برویم ،بالاخره به قول شهید بعد از مدتی خدا آنها را نجات می دهد ، موقعی که در حرم می نشیند شهيد به همسرش می گوید : من در این مدت ۸ سال جنگ سختی های زیادی تحمل کرده ام ولی به خاطر شما چیزی نگفته ام چون شما را نخواسته ام ناراحت کنم ،ولی مطمئن باش روزی می رسد که جنگ تمام می شود و من تمام زحماتی را که برای بچه ها و زندگی کشیده ای جبران خواهم کرد ، شهید در هر بار که به مرخصی می آمد همین جمله را تکرار مى کرد  و ان شاءالله یک روز جبران خواهم کرد .
راوی همسر شهيد
روحش شاد راهش پررهرو باد.